Het fascineert me dat er enerzijds mensen zijn die het belangrijk vinden om hun zelfbewustzijn te ontwikkelen en zich daar actief mee bezig houden en anderzijds mensen die niet geïnteresseerd zijn of zelfs bewust er niets mee te maken willen hebben.
In mijn visie is zelfbewustzijn in staat zijn om te voelen en weten wat zich afspeelt in de binnenwereld. Om daar vervolgens naar te handelen en de reacties daarop weer te onderzoeken met het al aanwezige bewustzijn. Het is als een spiraal die aldoor meer naar buiten uitdijt terwijl de beweging ook andersom plaatsvindt, van buiten naar binnen, steeds dieper naar de kern.
Waarom zou je daaraan beginnen? Het klinkt toch behoorlijk ingewikkeld en wat levert het op?
Voor mij was het van cruciaal belang dat ik me bewust werd van gevoelens en gedrag die mijn levenskwaliteit ondermijnden én waarmee ik anderen kon kwetsen. M.n. dit laatste leverde me schuld- en schaamte gevoelens op en daar had ik zonder dit gedrag al mijn buik van vol.
Al jarenlang was ik me bewust van een sluimerend verlangen dat bleef rondzoemen. Dit verlangen had alles te maken met het willen begrijpen waarom ik op gespannen voet bleef staan met mezelf, waarom alle lastige patronen zich bleven herhalen en mijn gevoel van machteloosheid daarin. Niet dat ik daar nooit ondersteuning in had gezocht, in tegendeel. En daar heb ik van geleerd. Maar het vurig gewenste effect bleef uit.
Op een bepaald moment zorgde het leven voor de juiste signalen die me aanzette om mezelf opnieuw een kans te geven. Ik ontdekte de oorzaak van het me oncomfortabel voelen in mezelf en in de wereld en ik ging begrijpen dat ik mijn eigen waarheid over wie ik ben en wat ik wil onvoldoende had ontwikkeld. Mijn leven was gebaseerd op leugens en illusies die ik onbewust als mijn identiteit was gaan beschouwen.
Sinds die tijd is er in mijn binnenwereld een beweging gaande van inzicht in gedrag en denken en bovenal van voelen. Ik doe dit o.a. samen met mensen in een veilige setting die ook een verlangen of een vraag hebben, of nieuwsgierig zijn naar wat zich in hun binnenwereld afspeelt. Ook lees ik erover en ik praat erover met vrienden én met mezelf.
Deze manier van onderzoeken is niet altijd een feestje. Gevoelens die jarenlang ontkend werden worden voelbaar en dat is nieuw, spannend en kan ongemakkelijk zijn. Het zelfbeeld waar je jarenlang mee rondliep blijkt niet te kloppen en dat zorgt voor opschudding in je leven. En precies die opschudding, dat bewustworden brengt helderheid in het voelen, denken en doen. Vanuit die helderheid ontstaat de vrijheid om andere keuzes te gaan maken die passen bij jouw eigenheid waarmee je jouw identiteit vergroot. Het aangaan van dit proces is in feite het mooiste cadeau dat ik mezelf kan geven, ook al zit er niet altijd een strik omheen en ervaar ik het uitpakken als een tijdrovend en intensief karwei.
