“Je moet het voelen, Lia”. Meer dan eens kreeg ik dit te horen in een begeleidings sessie en hoe harder dit werd geroepen hoe slechter ik me ging voelen. Want waarom lukte het me niet om te voelen, althans datgene te voelen wat de therapeut bedoelde? Wat was er mis met mij en waarom leek ik de enige te zijn met dit gebrek?
Natuurlijk voelde ik juist wel: hoofdpijn, buikpijn, rugpijn, pijn n.a.v. een paar heftige ongelukken, stijve schouders, vastzittende nek. En angst en woede, de heftigheid ervan overspoelde me regelmatig. Daarnaast voelde ik me onrustig wat ik lange tijd goed heb kunnen ontkennen en verbergen. En ontevreden, onzeker, ongeliefd, onwaardig – op het eerste gezicht meer gedachtes dan gevoelens.
Om me “beter” te voelen – wat dat dan ook voor mij zou kunnen betekenen – hadden de begeleiders/therapeuten het over vertrouwen, trots, mezelf zijn, positiviteit, acceptatie, lichtheid en transformatie, dankbaarheid en meer aantrekkelijke woorden. En oh ja, ik moest het mezelf gunnen! Er kwamen schema’s, protocollen, theorieën, opdrachten, methodieken en nog meer “hoofd”zaken op tafel. Ik heb me suf gedacht, geredeneerd, geanalyseerd, gelezen, kortom wat een getob om dat voor elkaar te krijgen en hoe teleurstellend om te constateren dat het niet voor mij werkte.
Toch bleef een enorm verlangen ergens in mijn lichaam aanwezig. Ik mag me gelukkig prijzen met de hardnekkigheid waarmee mijn lichaam bleef aandringen om de aandacht te krijgen.
Dat heeft me twee bijzondere ontdekkingen opgeleverd. Ten eerste het inzicht dat ik geen idee kon hebben wat al die woorden voor mij zouden kunnen betekenen en ten tweede dat het toepassen van cognitieve interventies ontoereikend is omdat het belangrijkste element, “het voelen” veronachtzaamd wordt.
Dat het lichaam de sleutel is om van overleven naar voluit leven te bewegen ervaar ik in de IZR methode. Een werkwijze waarin het lichaam het instrument is om informatie prijs te geven over “vergeten” delen in jezelf. Ongekende gevoelens en drijfveren die lange tijd sluimerend maar daardoor niet minder ondermijnend en belemmerend aanwezig waren worden nu letterlijk voelbaar en zichtbaar. Op het moment dat deze delen toe gelaten worden ontstaat ruimte, lucht en licht. Ik ervaar dat er heel langzaam beweging komt in mijn voelen. Het is een delicaat proces dat nauwelijks in woorden is uit te drukken…….
Deelname aan een wandelreis met Ontspannen Wandelreizen geeft je alle gelegenheid om aandacht te schenken aan wat je lichaam je te vertellen heeft. Het wandelen zorgt ervoor dat je uit je hoofd komt en die verschuiving van hoofd naar je gevoel zal doorwerken in het lichaam en in de geest.
